Nieuw levenskunstgedicht van Paulien Elzinga met foto van Zelfsprekend
Lees het achtergrondverhaal over de gedichten van Paulien Elzinga: https://zelfsprekend.nu/levenkunstgedichten-paulien-elzinga/
Levenskunstgedicht allemaal verbonden
Levenskunstgedicht Mens zijn
Vandaag weer een nieuw gedicht van Paulien Elzinga met een foto van Zelfsprekend: over mens zijn en levenskunst.
Lees het achtergrondverhaal over de gedichten van Paulien Elzinga: https://zelfsprekend.nu/levenkunstgedichten-paulien-elzinga/
Levenskunstgedicht Individuatie
Vandaag weer een nieuw gedicht van Paulien Elzinga met een foto van Zelfsprekend: individuatie. Over je losmaken van je tribe en je eigen weg vinden.
Lees het achtergrondverhaal over de gedichten van Paulien Elzinga: https://zelfsprekend.nu/levenkunstgedichten-paulien-elzinga/
Levenskunstgedicht Intuïtie
Vandaag weer een nieuw gedicht van Paulien Elzinga met een foto van Zelfsprekend: intuïtie
Lees het achtergrondverhaal over de gedichten van Paulien Elzinga: https://zelfsprekend.nu/levenkunstgedichten-paulien-elzinga/
Levenkunstgedichten Paulien Elzinga
Soms blijken er dichtbij je prachtige pareltjes op je te liggen wachten. Dat was ook zo, toen ik ontdekte dat mijn nicht Paulien Elzinga al jarenlang gedichten maakt, die nog niet gepubliceerd waren. De gedichten beschrijven allerlei facetten van het leven, momenten van verbinding en heelheid. Maar ook momenten waarin Paulien leert om met moeilijke gevoelens een weg te vinden. Onderwerpen als kracht, verbinding, het lot, de liefde, grenzen, keuzes, angst, energie, vermoeidheid en overprikkeling komen voorbij. De gedichten helpen Paulien het leven te begrijpen en onderzoeken hoe je met de thema’s in je leven om kunt gaan. Levenskunst dus! Vandaar dat we de handen ineen sloegen en bij de gedichten een foto van Zelfsprekend zochten. De komende tijd worden ze gepubliceerd op de website.
Levenskunstgedicht ‘ Mijn Straal’. Gedicht van Paulien Elzinga met een foto van Zelfsprekend.
Paulien Elzinga (1989) is psycholoog en sinds 2012 eigenaar van LIEF Coaching & Advies. Paulien geeft coaching en advies bij (chronische) vermoeidheidsklachten door oa CVS / ME, overspannenheid en hooggevoeligheid. Dat doet ze vooral online of via e-mail. Daarnaast coacht Paulien voor het Amygdala Brain Retraining Program van Ashok Gupta .
Vanwege jarenlange vermoeidheidsklachten is ‘energie’ altijd het belangrijkste thema in haar leven geweest. “Door vallen en opstaan moest ik leren omgaan met mijn beperkte en wisselende energie. Dit in een wereld waar ‘energie’ niet als een heilig goed wordt beschouwd en waar we niet leren dat wij zelf degenen zijn die ons welzijn moeten en mogen beschermen. Langzaam leerde ik mijn levensstijl aan te passen en praktisch te zijn, ik begon grenzen te zetten, ik kwam meer in contact met mijn eigenwaarde. Wat resulteerde in meer basis in mezelf. Ik begon te begrijpen wat er nodig was om mezelf terug te brengen naar ontspanning, zowel op mentaal en emotioneel niveau als op fysiek en spiritueel niveau. Om een lang verhaal kort te maken, alles deed er toe.” Ware levenskunst dus.
Vertelstok
Een belangrijke vaardigheid bij levenskunst is het luisteren naar de ander. Als we naar de wijsheid en levenslessen van anderen luisteren, kunnen we elkaar beter begrijpen en beter met elkaar omgaan. Tegelijkertijd weten we dat echt luisteren naar de ander in de praktijk een uitdaging kan zijn. Een vertelstok kan helpen om luisteren te oefenen en kan zorgen dat iedereen de kans krijgt om zijn/haar verhaal te doen.
Daarom heeft Zelfsprekend een vertelstok laten maken door collega Lida Adriaansen van IndianRoot. Lida maakt vertelstokken op maat, met je eigen symbolen en kleuren.
Zo verbeeldt deze vertelstok het logo van Zelfsprekend, de Zwaan. Een Zwaan verbindt de elementen water en lucht: voelen en denken en staat voor transformatie. Wie kent het verhaal niet van het lelijke eendje dat transformeert tot Zwaan? Een prachtig verhaal dat laat zien dat je uiteindelijk mag worden wie je echt bent omdat je in jezelf gelooft. De Zwaan kan zowel ronddobberen als onder de waterspiegel kijken, beide belangrijke vaardigheden in het leven. Zwaan nodigt je uit om alles wat de toekomst in petto heeft te aanvaarden en stimuleert je om te groeien.
DAG X: levenskunstgedichten
Soms word je een pareltje in de schoot geworpen. Dat gevoel had ik bij de gedichtenbundel van Anne Pillen, vriendin van collega Wil Molenaar. En omdat het ware levenskunst gedichten zijn wil ik hier graag aandacht aan besteden. Anne was multidisciplinair kunstenaar en creëerde bijzonder kunstprojecten vanuit AnnAtopiA. “Kunst moest een boodschap hebben, een verbinding vormen met het alledaagse leven.” Ze overleed begin dit jaar aan kanker.
Zelfsprekend maakte 10 levenskunstgedichten van het gedicht van Anne in combinatie met een foto van Zelfsprekend.
AnnaAtopiA is een plek waar kunstenaars samenkomen om inspiratie op te doen of zich juist even terug te trekken. Een bijzonder plek, een boshut waar dichter en oud-verzetsstrijder Sonja Prins vele jaren heeft gewoond.
“Anne was er intussen van overtuigd dat haar ‘schrijfsels’ gedichten mogen heten. Omdat ze veel in bed lag, besteedde ze veel tijd aan schrijven. Gingen de gedichten eerst vooral over de Boshut, de natuur en vroeger, steeds meer scheef ze wat haar in haar ziekteproces overkwam. Dag X kwam steeds dichterbij. En ze was er niet bang voor.” Uit het voorwoord van de dichtbundel, geschreven door Wil Molenaar.
Dichtbundel DagX ( ISBN 9789067283526) is voor €16 te krijgen via uitgeverij de Papieren Tijger: https://papierentijger.org/boek/dag-x/ of te bestellen via Bol.com: https://www.bol.com/nl/f/dag-x/9200000127123320/
Levenskunstverhaal: “Een vrijwilliger mag met je mee naar buiten, dingen ondernemen. Hulpverleners niet.”
Ik ben een moeder van vier kinderen van kleuter tot puber, die allemaal een verhaal hebben. Kinderen die niet doorsnee zijn en veel tijd, aandacht en ondersteuning vragen. Vier toffe kinderen met talenten, die alle kansen van de wereld verdienen. Kinderen waar ik ontzettend blij mee en trots op ben. Ik kan mijn kinderen goed begeleiden in al hun behoeften, maar dat kost wel al mijn tijd, aandacht en energie. Want ik heb ook een verhaal met veel pech in mijn leven waarvan ik de gevolgen nog elke dag voel en ondervind. Ik heb naast mijn kinderen en gezin geen ruimte om me met zaken bezig te houden die iedereen zelf hoort te kunnen doen, zoals brieven schrijven, schulden oplossen, instanties bevechten, mijn huis op orde houden en aan mijzelf werken. Ik ben elke dag veel tijd kwijt met van en naar school fietsen, meerdere winkels afgaan voor aanbiedingen, een auto regelen als dat nodig is of oplossingen bedenken als mijn kinderen niet mee kunnen doen. Mijn man maakt lange werkdagen en doet wat hij kan. Hij is een grote steun en hij geeft mij rust.
Er zijn meer dan 20 hulpverleners betrokken bij ons gezin. Al die mensen doen dingen of geven adviezen vanuit goede bedoelingen. Maar al die dingen komen aan het einde van de dag allemaal weer bij mij terecht. Uiteindelijk moet ik er weer iets mee doen of anderen informeren over wat er afgesproken of gebeurd is. Of moeten we met elkaar evalueren. Dat ontlast mij niet. Sterker nog dat vergroot mijn dagelijkse stress die er toch al is in een groot gezin dat met weinig geld en schulden rond moet komen. Ik heb al heel veel ‘keukentafelgesprekken’ gehad, elke keer kon ik weer mijn verhaal vertellen. Ook als er weer een nieuwe hulpverlener kwam. Maar ik pas niet zo goed in het hokje van hulpverlening is gebleken. Mijn behoeften sluiten niet aan op het aanbod van instellingen. Toch vraag ik niet veel alleen maar: ‘ontlast mij in de dagelijkse stress om mijn gezin heen’. Om zo ons gezin draaiende te kunnen houden. Geef mij bijvoorbeeld huishoudelijke praktische ondersteuning in plaats van zes uur per week dure zorg om mij te coachen en activeren rondom het huishouden. En verder.
Laat mij de dingen doen waar ik goed in ben. Sta naast mij. Bemoedig mij in plaats van me te vertellen wat ik niet goed heb gedaan. Laat je eigen normen en waarden achter bij de voordeur en stel je open voor mijn situatie. Zorg ervoor dat ik me niet aldoor moet verdedigen of met de billen bloot moet waarom er extra ondersteuning nodig is. Vraag me niet continu WAAROM ik die keuze gemaakt heb of iets gedaan heb want dat voelt voor mij als een aanval. Ik hoef niet ‘geactiveerd’ te worden. Ik werk de hele dag keihard. Zeg niet bij voorbaat dat dingen niet kunnen. Beweeg mee met mijn leven en wat wij als gezin nodig hebben en zoek naar oplossingen. En ja dan is buiten de kaders, regels en protocollen van instanties denken en doen nodig.
Wat mij helpt is dat mensen die mij willen helpen mij als een persoon zien en meebewegen met wat er op dat moment nodig is in mijn gezin. Mensen die snappen dat dat iets heel anders kan zijn dan de week ervoor.
Wat mij helpt zijn mensen die zowel luisteren naar mijn ervaringen van de afgelopen dagen, die het complete plaatje zien, maar tegelijkertijd ook praktisch zijn, doen wat nodig is op dat moment.
Wat mij helpt is dat mensen mij die dingen laten doen waar ik goed in ben, energie van krijg of gewoon liever zelf de regie over voer. Zodat ik van betekenis kan zijn.
Wat mij helpt is dat ik naast mijn gezin een paar eigen dingen heb. Sporten, mensen ontmoeten die me mijn eigen kracht weer laten ontdekken. Met wie ik kan bijpraten. Waar ik wederkerigheid kan voelen in plaats van afhankelijkheid.
Wat mij helpt zijn mensen die niet aan de grote kluwen trekken, maar één eindje pakken ermee aan de slag gaan.
Bijvoorbeeld mensen die onderzoeken of de vervoerskosten om mijn kind naar therapie te brengen, vergoed kunnen worden; die zorgen dat mijn studieschuld kwijtgescholden wordt; die hun auto inzetten wanneer dat nodig is; die in de krant kansen zien voor mij of mijn kinderen en dat doorgeven of regelen; die samen met mij koken en we zo samen ontdekken hoe ik van weinig geld toch nog een lekkere maaltijd kan maken; die zorgen dat mijn eigen bijdragen zich niet stapelen; die met mij samen op het schoolplein staan om daar contact te maken met anderen; die in de zomer een paar dagjes uit voor ons als gezin regelen; die meegaan naar oudergesprekken om mijn kinderen op school te kunnen houden; die mijn jongste kinderen kunnen vermaken als ik een ingewikkeld gesprek heb.
En bovenal helpen mij mensen die niet opgeven als ze het niet weten, maar net zo lang doorgaan totdat iemand het wel weet.
Sieraden Natuurlijk Anders
Vanaf vandaag is het assortiment kunstproducten in de webwinkel van Zelfsprekend uitgebreid met sieraden. Handgemaakte sieraden van bloemen, planten, Ikebana, papier, steen of metaal. Natuurlijk en toch anders. Unieke sieraden die passen bij wat Zelfsprekend wil uitdragen: de schoonheid van de natuur gebruiken om het leven een stukje mooier te maken. Janny’s sieraden zijn van origine strak van vormgeving, die van Wil hebben meer natuurlijke vormen.
In de afgelopen jaren werken zij meestal samen rond een ontwerp of idee. Soms ligt de basis van het ontwerp bij de één en voegt de ander er iets aan toe. Steeds vaker ontstaat een ontwerp als gevolg van een gezamenlijke brainstorm. Het uitleggen van een idee aan de ander levert vaak ook weer nieuwe ideeën op omdat ze allebei op een andere golflengte werken. Zo dagen ze elkaar uit en rekken ze de grenzen op. Een belangrijke rol in hun werk speelt het experimenteren. In hun ontwerpen maken ze geen gebruik van edele materialen.
Ze doen het ook wat dat betreft graag anders. Natuurlijk……
Hun werk is te koop bij Zelfsprekend. Uiteraard zijn er ook sieraden op maat en passend bij de vraag van de koper te maken. Neem daarvoor contact op via de website willys.exto.nl waar meer werk van Natuurlijk Anders te zien is.
Mijn missie als abstract natuurfotograaf
In de afgelopen 1,5 jaar heb ik me ontwikkeld als fotograaf/ kunstenaar of zoals je wilt kunstenaar/fotograaf. Vanuit de noodzaak om iets te doen tijdens het wandelen en om mijn uitgeputte hersens op een andere manier te stimuleren startte ik met het maken van foto’s van wat mijn oog trof. Dat ontwikkelde zich tot steeds abstractere natuurfoto’s. En soms ook abstracte foto’s van objecten. De cursussen van Miksang Contemplatieve Fotografie en van de Academie voor Abstracte Fotografie hebben me geholpen om volgende stappen zetten op dit pad.
Tijdens dit traject ontwikkelde ik een mottokaart ( zie boven). Het motto is “Als abstract fotograaf wil ik het mooie in de natuur tot uitdrukking brengen, mensen raken, inspireren, ontroeren en nieuwsgierigheid prikkelen. LevensKUNST die de kunst van het LEVEN zichtbaar maakt.” Juist door op een andere manier te fotograferen en daar kunst van te maken worden mensen aan het denken gezet. En kan iedereen zijn/haar eigen verhaal bij de foto maken. Dat levert weer mooie brandstof op voor een gesprek of een verhaal.
Uiteindelijk hoop ik de kunst van het anders zien en kijken te kunnen gaan gebruiken om mensen te begeleiden bij vraagstukken uit hun leven. Wordt vervolgd. Hieronder zie je de portfolio die ik indiende om af te studeren bij de Academie voor Abstracte Fotografie. De portfolio is hier ook als filmpje te zien.
