In het weekend, vooral op zondag, komt er steevast een oude bekende op bezoek. Deze bekende heeft verschillende namen: somberheid, verdriet, gemiste kansen en soms ‘ik haat het leven’. Een bekende die een aantal jaren met mij optrok, dag in dag uit. Het is al grote winst dat zij nu alleen op zondag op bezoek komt.
Onverwacht gezelschap
Elke zondag weer overvalt dat bezoek me. Net denk ik zo lekker bezig te zijn met weekend vieren, luieren, lezen, koken en van niets doen genieten. En dan, als ik op zondag opsta, heb ik opeens innerlijk gezelschap dat zomaar in mij aanwezig is. Ik word bruut herinnerd aan dat verdriet, die angst en dat gebrek aan vertrouwen in het leven dat nog zo diep ergens in mij zit. Waaraan ik door de week, in de drukte van de wereld, geen aandacht hoef en wil besteden. Want ik wil daar het liefste van weg. Ik wil vooruit, mooie dingen realiseren, samen optrekken, bezig zijn.
Leren omarmen
Ondertussen weet ik steeds beter deze dualiteit in mij te omarmen. Te accepteren dat het deel van mij is, misschien wel van het mens-zijn. En leer ik hoe ik met deze gast om moet gaan. Mijn Lessen:
- Verwelkom de ongenode bezoeker
Ik heb geleerd dat het de kunst is om deze ongenode bezoeker wel te verwelkomen. Niet meteen de deur in haar gezicht te gooien. Want dan blijft zij op die deur kloppen en me achtervolgen. Dan wordt mijn hele dag daardoor bepaald.
2. Benoem dat zij er weer is
Het helpt om te herkennen dat daar nu voor mij blijkbaar de tijd voor is. Het is nu eenmaal zo. Deze gast hoort bij de zondag. Bezoek gaat ook weer weg!
3. Luister naar haar boodschap
Stilstaan bij mezelf en voelen en horen wat de gast mij te vertellen heeft. Misschien een bekende boodschap: “Neem het verdriet dat nog in je zit serieus, sta even stil, geef even toe aan wat er in je leeft.”
4. Geef niet teveel aandacht
Tegelijkertijd de bezoeker niet teveel aandacht geven. Er niet helemaal in meegaan en mezelf verliezen in haar verhalen. Er is ook een tijd om weer verder te gaan als herbergier.
5. Zoek afleiding wanneer nodig
Soms is afleiding het beste. Gewoon naar buiten op de fiets. Bij iemand op bezoek gaan of iets anders buiten de deur doen, samen met anderen.
Rumi’s Wijsheid
Het onderstaande gedicht van Rumi laat heel duidelijk zien dat ongenode gasten er in ieders leven zijn. Het hoort dus bij het leven. En het is de kunst om ermee om te gaan. Om ze te omarmen en ervan te leren. Levenskunst dus.
De Herberg
Dit mens-zijn is een soort herberg
Elke ochtend weer nieuw bezoek.
Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,
een flits van inzicht komt
als een onverwachte gast.
Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij
zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.
Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase……
De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns
en vraag ze om erbij te komen zitten.
Wees blij met iedereen die langskomt
de hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.
Rumi
Wil je eens met dit thema werken met technieken van bezinnend schrijven? Mail me op aan@zelfsprekend.nu en kijken we naar de invulling en mogelijkheden.
Groet Helena 🔆