Per toeval kwam Wendy in contact met het project van de Ontdek- en Ontwikkelplekken. Haar loopbaancoach kende namelijk iemand die hier al aan deelnam. Daarom wist haar coach wat het project inhield en dacht ze dat dit ook wel wat zou zijn voor Wendy. Dat bleek inderdaad het geval. Wendy startte in februari als deelnemer en ze wil graag vertellen en laten zien wat het haar gebracht heeft.
Na haar studie grafische en interactieve vormgeving aan de kunstacademie voltooide Wendy in een jaar haar Master. Daarna kreeg ze een contract voor een jaar als digital designer. Sinds september 2021 is ze werkloos. Haar zoektocht naar werk vindt ze lastig omdat haar baan haar wat is tegengevallen. Ze miste voldoende creativiteit en inhoud. Daardoor twijfelt ze of ze digital designer wil blijven. ‘Ik vind ontwerpen en creatieve dingen maken heel leuk, maar hoe kan ik het digitaal ontwerpen ook weer leuk gaan vinden? Binnen je rol als digital designer zit je vaak vast aan een aantal elementen zoals de huisstijl, maar ook wat de concurrentie doet. Ook vond ik dat ik bij mijn baan teveel bij de hand genomen werd. Tot in de kleinste details kreeg ik feedback van mijn collega hoe ik onderdelen aan moest passen.’
In haar baan maakte ze websites voor commerciële opdrachtgevers zoals drankmerken. Haar werk moest dus bijdragen aan een zo hoog mogelijk verkoop, terwijl ze weinig affiniteit heeft met de commerciële sector. Daarom koos ze bij haar afstuderen aan de Kunstacademie juist voor een sociaal onderwerp als vrije opdracht. ‘Ik maakte toen een interactieve installatie over eenzaamheid. Dus ik combineerde een sociaal onderwerp met de interactieve en digitale technieken die ik had geleerd. Van commerciële websites maken word ik daarom misschien niet gelukkig.’
Experimenten
Wendy’s zoektocht naar een nieuwe baan werd ook bemoeilijkt omdat ze ‘teveel in haar hoofd zat’ zoals ze zelf zegt. Ze legt uit: ‘Ik verzamelde veel informatie over toekomstig werk, bekeek filmpjes, schreef en las, maar dat gaf me geen antwoorden. Ik kwam niet verder.’ Toen bedacht haar loopbaancoach dat de Ontdek- en Ontwikkelplekken haar verder zouden kunnen helpen. Bij OngeEikt zou ze kunnen ontdekken wat haar passie is. Niet door te denken of er informatie over op te zoeken, maar vooral door te gaan doen.
Bij OngeEikt startte ze met tekenen en schilderen. ‘Eerst had ik er twijfels over dat er geen focus lag op digitaal ontwerpen. Later bedacht ik me dat je met schetsen en experimenteren wel het creatieve proces op gang brengt. En ik kreeg hier een stok achter de deur. Thuis stelde ik het vaak uit om creatief bezig te zijn. Hier heb ik een afspraak om te komen. Zo kwam ik langzamerhand uit mijn hoofd en ging ik ontdekken.’
Wendy laat een boekje zien met haar werk van de afgelopen driekwart jaar. Het zijn allemaal voorbeelden van experimenten en vrijer werken, zoals werken met gietverven, aquarellen, collages maken en expressief tekenen. Ook maakte ze kennis met voor haar nieuwe technieken zoals keramiek, vilten, gelli plate, stof- en houtbewerking.
Bij OngeEikt kreeg Wendy meer inzicht in waar ze tegenaan loopt. ‘Ze helpen me hoe ik stap voor stap de stappen naar werk kan maken. Ik merk wel een verschil met februari. Ik doe veel meer. En ik snap beter hoe ik in elkaar zit. Ik begrijp beter wat ik leuk vind of fijn. Het gebeurt op een rustig tempo. Zo kan ik diverse technieken en middelen uitproberen.’
Challenge
De laatste jaren zette Wendy veel van haar gedachten op papier. Van begeleider Suhela kreeg ze een boek over emoties. Dat inspireerde Wendy om de belangrijkste punten hieruit samen te vatten in tekeningen die ze in een klein boekje verzamelde. Daarop stimuleerde Suhela haar om ook haar eerdere gedachten in tekeningen om te zetten. ‘Dat vond ik heel leuk om te doen. Het visueel werken maakt het overzichtelijker voor me, want door tekeningen te maken kan ik informatie beter verwerken en in me opnemen.’
Het vele doen en experimenteren bij OngeEikt verlaagden geleidelijk Wendy’s drempel om creatief bezig te zijn. Zo deed ze in oktober mee aan een Instagram challenge om elke dag een schildering te maken en te publiceren. Ze vond het best lastig om iets te maken dat niet helemaal perfect is. En bij zo’n challenge is het ene product nu eenmaal beter geslaagd dan het andere. Maar ze accepteert nu dat er af en toe een offday is. En dat ze dan toch blij is dat ze in elk geval iets heeft geplaatst. ‘Hoe vaker je iets plaatst, hoe meer je los kunt laten dat het perfect moet zijn.’
Ze ziet veel verschil tussen haar werk van de kunstacademie en wat ze bij OngeEikt maakte. ‘Bij OngeEikt werk je vanuit het gevoel – of probeer je het materiaal uit. Het gaat ook meer om het proces en om dat er al doende iets ontstaat. Er ligt geen concrete opdracht. Als ik oude schetsboeken van mijn opleiding bekijk, dan zie ik dat ik toen heel voorzichtig was. Nu zet ik er minder druk op. Het hoeft minder perfect. Nu denk ik, had ik maar meer uitgeprobeerd en mezelf niet zo vergeleken met anderen. Meer losgelaten. Niet gelijk denken ‘dit moet een kunstwerk worden’. Suhela zegt altijd: ‘Maak er nog maar 100 van. Dan durf je meer.’
Ze leert nu dat alle mislukte versies leiden tot die ene geslaagde en dat dit een proces is.
Contactmoment
Sinds februari deed Wendy mee aan de Ontwikkelgroep, waarin meerdere deelnemers samen met een of meer begeleiders met diverse creatieve technieken aan de slag gaan. Ze startte met Suhela en Kirsten, later kwam er een paar andere deelnemers bij. ‘Ik vind het fijn dat ik de kans had om te experimenteren met zowel 2D als 3D-technieken en zo mijn eigen stijl en manier kon ontdekken. Ook vind het ik het fijn dat er een sociaal contactmoment is, waarbij je met elkaar deelt hoe het gaat en je feedback krijgt. Je bent gelijkwaardig en leert van elkaar. Het inspireert me ook. Ik heb vooral goed geleerd om mijn gevoel te volgen en mijn gedachten meer los te laten tijdens het werken.’
Wendy heeft haar arbeidstoekomst nog niet 100% uitgestippeld, maar weet zeker dat ze haar creativiteit in een baan kwijt wil of dat ze dit naast haar werk wil blijven doen, want daar ligt haar hart. Plus ze wil meer gaan experimenteren en kijken of ze wat werk kan verkopen. Ook heeft ze een beter beeld gekregen van wat ze leuk vindt om te doen, zoals het maken van patronen en illustraties en dit toepassen op bijvoorbeeld stof of keramiek.
‘Het voelt nu als een te grote stap voor me om freelancer te worden, al lijkt me dat wel heel leuk. Ik wil kleine stappen blijven maken en volgende stappen durven zetten. Ik ben er nog niet. Wel durf ik makkelijker aan iets te beginnen. En ik ontdek wat me remt. Want soms wil het niet. En dat moet ik ook accepteren. Al zit er nog wel wat onzekerheid in mij, ik begrijp wel beter hoe ik het kan aanpakken en hoe het werkt. Maar om het ook nog zo uit te voeren blijft lastig. Dat gaat met vallen en opstaan.’
Foto’s: Wendy
Interview: Margot van Belkum – november 2022